Η ανατροφή ενός παιδιού δεν είναι εύκολη. Αλλά μερικές φορές εμείς οι ίδιοι είμαστε η αιτία των ιδιοτροπιών του παιδιού. Συχνά βλέπουμε τη συμπεριφορά του μωρού από το ύψος της ηλικίας μας, της εμπειρίας μας, της φυσιολογικής ανάπτυξης. Εδώ είναι 10 από τα πιο κοινά λάθη που κάνουν οι γονείς χωρίς καν να σκεφτούν τη σημασία τους. Απαντήστε σε αυτές τις ερωτήσεις για τον εαυτό σας πριν πάτε παντού, επιπλήσσοντας το παιδί σας.
Οδηγίες
Βήμα 1
Είναι οι απαιτήσεις μας κατάλληλες για την ηλικία του παιδιού; Ένα μικρό παιδί δεν έχει υπομονή. Η θέλησή τους αναπτύσσεται μόνο από την ηλικία των 9-10. Επομένως, δεν έχει νόημα να απαιτήσετε περιορισμό από τη Σπαρτιάτη από ένα παιδί προσχολικής ηλικίας, τα αιτήματά σας συνήθως είναι αρχικά καταδικασμένα σε αποτυχία.
Βήμα 2
Καταλαβαίνουμε τους λόγους για τη συμπεριφορά ενός συγκεκριμένου παιδιού; Λαμβάνουμε υπόψη τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά του; Η εξέταση του προβλήματος από την οπτική γωνία ενός παιδιού θα οδηγήσει αναγκαστικά, αν όχι στο επιθυμητό αποτέλεσμα, τουλάχιστον σε συμβιβασμό μεταξύ των μερών.
Βήμα 3
Κοιτάζουμε πάντα τη φυσική κατάσταση του παιδιού; Μπορεί να είναι πεινασμένος, κουρασμένος ή να ανησυχεί για κάτι. Όσο κι αν είναι οι γελοίοι φόβοι για την παιδική ηλικία, πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη και να τους επιλύσουμε από την αρχή.
Βήμα 4
Δεν καταστέλλουμε τους φυσικούς μηχανισμούς ανάπτυξης των παιδιών με τις απαιτήσεις μας; Προσπαθήστε να κοιτάξετε την επιθυμία του παιδιού σας να είναι παντού και παντού ταυτόχρονα, όχι ως τιμωρία σας, αλλά ως μια ευτυχισμένη ευκαιρία για το παιδί σας να εξερευνήσει αυτόν τον κόσμο.
Βήμα 5
Μερικές φορές δεν μας φαίνεται ότι το παιδί κάνει τα πάντα με σκοπό να μας πειράξει; Μακριά από αυτό. Είναι απλώς ότι η ανθρώπινη μνήμη, εκτός από διάφορες χρήσιμες και όχι πολύ πληροφορίες, αποθηκεύει επίσης παλιά παράπονα. Συχνά εμφανίζονται στη σχέση μας με το παιδί. Ξεχάστε τους, είστε ήδη ενήλικες και δεν είναι πάντα χρήσιμο να επιστρέφετε στον κακοποιό, ειδικά όταν πρόκειται για το παιδί σας.
Βήμα 6
Διαφωνούμε με τα φυσιολογικά χαρακτηριστικά του παιδιού; Εάν εσείς οι ίδιοι δεν θέλετε να κοιμηθείτε ή να φάτε, πώς μπορείτε να το κάνετε να κάνετε μόνοι σας με λόγια;
Βήμα 7
Περνάμε τα λάθη μας στο παιδί; Μήπως φταίει η τεμπελιά, η ηρεμία ή η απροσεξία σας; Απαντήστε ειλικρινά σε αυτήν την ερώτηση.
Βήμα 8
Ξέρουμε πώς να παραδεχτούμε, να διαπραγματευτούμε με ανθρώπους, να συμβιβαστούμε; Τι μπορούμε εμείς οι ίδιοι να διδάξουμε ένα παιδί στον τομέα των ανθρώπινων σχέσεων; Τι κάνουμε για να κάνουμε το παιδί να μας ακούει;
Βήμα 9
Υπερτιμούμε τις δυνατότητες του παιδιού στις αντιλήψεις του για τον κίνδυνο; Είναι δυνατόν στην ηλικία του να προβλέψει την κατάσταση και να δει όλες τις πιθανές συνέπειες;
Βήμα 10
Λαμβάνουμε υπόψη την προσωπικότητα του παιδιού; Δεν ξεχνάμε τα χαρακτηριστικά, τα ενδιαφέροντα και τις επιθυμίες του;
