Σε απολύτως υγιή παιδιά, η θερμοκρασία του σώματος αλλάζει αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας. Οι χαμηλότεροι δείκτες της θερμοκρασίας του μωρού παρατηρούνται, κατά κανόνα, νωρίς το πρωί, όταν το σώμα του παιδιού βρίσκεται σε χαλαρή και ήρεμη κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η μείωση της θερμοκρασίας του σώματος στα παιδιά, σε συνδυασμό με την απώλεια της όρεξης, την αδυναμία και τον λήθαργο, παρατηρείται επίσης συχνά αφού το παιδί έχει υποστεί κρυολογήματα. Η θερμοκρασία του σώματος των πρόωρων μωρών είναι συνήθως χαμηλότερη από την κανονική. Η αύξηση της θερμοκρασίας ενός παιδιού σε φυσιολογικά επίπεδα δεν είναι τόσο δύσκολη.
Οδηγίες
Βήμα 1
Εάν το μωρό είναι πρόωρο και η θερμοκρασία του σώματός του είναι ελαφρώς χαμηλότερη από το κανονικό, το μωρό θα πρέπει να κρατείται πιο συχνά στα χέρια του, κλίνει στο στήθος του. Η ζεστασιά της μαμάς θα βοηθήσει το μωρό να προσαρμοστεί γρήγορα στις νέες συνθήκες του κόσμου γύρω του.
Βήμα 2
Εάν η θερμοκρασία του σώματος είναι ελαφρώς μειωμένη σε ένα μεγαλύτερο παιδί, για παράδειγμα, δύο ετών, μην ντύσετε το μωρό πολύ ελαφρά. Αντίθετα, θα πρέπει να επιλέξετε θερμότερα ρούχα για αυτόν. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στη διατήρηση των ποδιών του μωρού ζεστά συνεχώς.
Βήμα 3
Εάν η θερμοκρασία του σώματος του παιδιού έχει μειωθεί τη χειμερινή περίοδο, συνιστάται είτε να εγκαταλείψετε εντελώς τις βόλτες είτε να μειώσετε τη διάρκεια του στο ελάχιστο.
Βήμα 4
Στη διατροφή ενός παιδιού με χαμηλή θερμοκρασία σώματος, είναι απαραίτητο να προσθέσετε περισσότερα φρούτα και λαχανικά, τα οποία βοηθούν στην ενεργοποίηση της άμυνας του σώματος του παιδιού.
Βήμα 5
Για να αυξήσετε τη θερμοκρασία του παιδιού, πρέπει να το βάλετε στο κρεβάτι δίπλα σας έως ότου η θερμοκρασία του σώματος του μωρού επανέλθει στην κανονική.
Βήμα 6
Σε ένα μωρό με χαμηλή θερμοκρασία σώματος πρέπει να λαμβάνεται περισσότερο ζεστό φαγητό και ζεστά ροφήματα.
Βήμα 7
Η πτώση της θερμοκρασίας του σώματος ενός παιδιού χωρίς προφανή λόγο μπορεί να αποτελεί ένδειξη μείωσης της ανοσίας του. Σε αυτήν την περίπτωση, το παιδί πρέπει να εμφανίζεται όχι μόνο στον παιδίατρο, αλλά και στον παιδιατρικό ανοσολόγο.