Ένα χαρακτηριστικό για ένα παιδί είναι ένα από τα πιο συχνά συγκεντρωμένα έγγραφα που είναι απαραίτητα για την εργασία ενός εκπαιδευτικού, δασκάλου τάξης, κοινωνικού δασκάλου. Μπορεί να χρειαστεί όταν ένα παιδί μπαίνει σε νηπιαγωγείο ή σχολείο, όταν αλλάζει τόπο σπουδών, σε άλλες περιπτώσεις. Ένας καλογραμμένος χαρακτηρισμός βοηθά στη διαμόρφωση της πρώτης ιδέας του παιδιού, των προσωπικών, ψυχολογικών του χαρακτηριστικών, για να επιλέξει τις σωστές μεθόδους παιδαγωγικής αλληλεπίδρασης μαζί του.
Υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι χαρακτηριστικών: παιδαγωγική, ψυχολογική και ψυχολογική-παιδαγωγική. Τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά δημιουργούνται από έναν ψυχολόγο βάσει των δεδομένων που λαμβάνονται ως αποτέλεσμα παρατηρήσεων του παιδιού, διαφόρων ειδών δοκιμαστικών εργασιών και άλλων τύπων ψυχολογικής έρευνας. Ψυχολογικά και παιδαγωγικά χαρακτηριστικά μπορούν να δοθούν από έναν δάσκαλο χρησιμοποιώντας τα δεδομένα της ψυχολογικής ανάλυσης, ενώ ένας δάσκαλος ή εκπαιδευτικός μπορεί να γράψει ένα παιδαγωγικό χαρακτηριστικό μόνο του με βάση τη δική του παιδαγωγική εμπειρία.
Το χαρακτηριστικό δεν έχει ενοποιημένη μορφή, αλλά κατά τη σύνταξή του, θα πρέπει να ακολουθεί λίγο πολύ το παρακάτω σχέδιο.
Στην αρχή, αναφέρονται γενικές πληροφορίες για το παιδί: το επώνυμό του, το όνομα και το πατρόνυμο, την ηλικία (ή την ημερομηνία γέννησης). Μπορεί επίσης να αναφέρεται το εκπαιδευτικό ίδρυμα στο οποίο παρακολουθεί το παιδί, ο αριθμός τάξης ή ομάδας.
Ακολουθεί μια σύντομη ανάλυση των οικογενειακών συνθηκών στις οποίες ανατρέφεται το παιδί: πλήρης ή ατελής οικογένεια, η κοινωνική κατάσταση των γονέων, η ηλικία και η επαγγελματική τους δραστηριότητα. Υποδεικνύεται με ποιον ζει το παιδί, δίνεται μια σύντομη αξιολόγηση του γενικού ψυχολογικού κλίματος στην οικογένεια, το στυλ και τις κύριες μεθόδους ανατροφής που χρησιμοποιούν οι γονείς.
Συνοψίζονται τα κύρια ενδιαφέροντα του παιδιού, οι προτιμήσεις του σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες ή δραστηριότητες παιχνιδιού και οι τύποι δραστηριοτήτων που προκαλούν δυσκολίες.
Επιπλέον, δίνεται η αξιολόγηση της πνευματικής ανάπτυξης του παιδιού. Το συστατικό του χαρακτηριστικού αξιολογεί πόσο αντιστοιχεί σε γενικά αποδεκτούς κανόνες, εάν οι δεξιότητες της εκπαιδευτικής και γνωστικής δραστηριότητας διαμορφώνονται επαρκώς, ανάλογα με την ηλικία του. Μπορείτε να υποδείξετε ξεχωριστά το επίπεδο ανάπτυξης τέτοιων διαδικασιών όπως η μνήμη, η προσοχή, οι βούληση, το εκπαιδευτικό κίνητρο κ.λπ.
Το χαρακτηριστικό μπορεί επίσης να περιέχει μια σύντομη ανάλυση της ιδιοσυγκρασίας του παιδιού: πόσο κινητός και ισορροπημένος είναι οι νευρικές αντιδράσεις του, ποιος είναι ο βαθμός άγχους και άλλα χαρακτηριστικά που χαρακτηρίζουν τον τύπο της υψηλότερης νευρικής δραστηριότητας ενός μαθητή ή παιδιού.
Μετά από αυτό, αναφέρονται τα κύρια χαρακτηριστικά του χαρακτήρα, εγγενή στο άτομο στο οποίο δίνεται το χαρακτηριστικό. Συνήθως, δίνεται ιδιαίτερη προσοχή σε ποιότητες που είναι σημαντικές για τους σκοπούς αυτού του εγγράφου.
Έτσι, εάν είναι απαραίτητο να χαρακτηριστεί ένα παιδί ως μαθητής, σημειώνεται ο βαθμός προσοχής, επιμονής, επιμέλειας, επιμονής στην επίλυση εκπαιδευτικών προβλημάτων κ.λπ.
Αξιολογείται επίσης το επίπεδο κοινωνικής και κοινωνικής δραστηριότητας του παιδιού: η θέση του στην ομάδα, ο βαθμός κοινωνικότητας, οι φιλίες, ιδίως η επικοινωνία με συντρόφους και ενήλικες. Μπορείτε να απαριθμήσετε τις κοινωνικές εργασίες που εκτελεί ο μαθητής στην τάξη, καθώς και τη στάση του απέναντί τους, τη δραστηριότητα στις συλλογές των παιδιών κ.λπ.
Μπορεί να δοθεί στα χαρακτηριστικά και την αξιολόγηση του γενικού επιπέδου της πολιτιστικής και αισθητικής ανάπτυξης του παιδιού, των χαρακτηριστικών της ανάπτυξης του λόγου και της προοπτικής. Αναλύει επίσης εν συντομία πόσο επαρκής είναι η αυτοεκτίμηση του παιδιού, καθορίζει το επίπεδο τους ισχυρισμούς του, απαριθμεί τις ηθικές και ηθικές ιδιότητες που του χαρακτηρίζουν.
Ο χαρακτηρισμός τελειώνει, κατά κανόνα, με παιδαγωγικές ή ψυχολογικές συστάσεις για την περαιτέρω βελτίωση των θετικών ιδιοτήτων. Πιθανές μέθοδοι και τρόποι διόρθωσης των υπαρχόντων ελλείψεων μπορούν επίσης να αναφερθούν.
Είναι απολύτως απαραίτητο να δοθεί ένας τόσο πλήρης χαρακτηρισμός της προσωπικότητας του παιδιού. Αυτό το έγγραφο μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο λεπτομερές, να τονίζει σε μεγαλύτερο βαθμό ορισμένες πτυχές της προσωπικότητας ενός μαθητή ή προσχολικού, ανάλογα με το σκοπό για τον οποίο καταρτίζεται.
