Η συχνή αναλαμπή είναι αρκετά συχνή σε παιδιά ηλικίας 2-5 ετών, επιπλέον, συχνά παρατηρείται σε εφήβους. Αυτό το πρόβλημα μπορεί να προκληθεί από διάφορους λόγους.
Οδηγίες
Βήμα 1
Οι πιο συχνά εξωτερικοί παράγοντες που συμβάλλουν στη συχνή αναλαμπή των παιδιών: ασθένειες των ματιών, αλλεργικές αντιδράσεις, υπερβολική ξηρότητα και σκονισμό του δωματίου, λοίμωξη με παρασιτικές λοιμώξεις. Κατά συνέπεια, για να εξαλειφθεί αυτή η συνήθεια, είναι απαραίτητο να εξαλειφθεί ο περιβαλλοντικός παράγοντας που την προκάλεσε.
Βήμα 2
Συμβουλευτείτε έναν παιδιατρικό οφθαλμίατρο για να αποκλείσετε την παθολογία των ματιών. Κάντε δοκιμές για να εντοπίσετε τα παράσιτα (αυγά, σκουλήκια, εντεροβίαση, giardiasis). Αναλύστε εάν το μωρό έχει αλλεργίες, εάν ο αέρας στο διαμέρισμα είναι πολύ ξηρός και σκονισμένος.
Βήμα 3
Η συχνή αναλαμπή των ματιών στα παιδιά μπορεί να είναι μια εκδήλωση ενός νευρικού τικ. Οι αιτίες της κατάστασης αυτού του παιδιού απαιτούν προσεκτική ανάλυση. Μια νευρική διαταραχή, κατά κανόνα, συμβαίνει στο πλαίσιο μιας αγχωτικής κατάστασης (νηπιαγωγείο, ασθένεια, χωρισμός με αγαπημένα πρόσωπα, εμφάνιση ενός δεύτερου μωρού στην οικογένεια), υπερπροστασία, έλλειμμα προσοχής, υπερβολικές απαιτήσεις, λάθη ανατροφής, φτωχοί φροντίδα, ακατάλληλη καθημερινή ρουτίνα κ.λπ.
Βήμα 4
Όταν ένα παιδί αναβοσβήνει πολύ συχνά τα μάτια του, μην αγνοείτε το πρόβλημα, ακόμη και αν το τικ έχει φύγει. Ταυτόχρονα, μην ενοχλείτε το μωρό με ερωτήσεις, γιατί μερικές φορές δεν είναι σε θέση να εξηγήσει τι πραγματικά ενοχλεί, είναι καλύτερα να παρακολουθείτε ενεργά τη συμπεριφορά του μωρού. Εάν δεν βρέθηκαν προφανείς λόγοι, επικοινωνήστε με έναν παιδιατρικό νευρολόγο. Θα αναλύσει την κατάσταση και, εάν είναι απαραίτητο, θα στείλει ηλεκτροεγκεφαλογραφία, καθώς η συχνή αναλαμπή μπορεί να αποτελεί ένδειξη μικρών επιληπτικών κρίσεων.
