Η δυσπλασία των αρθρώσεων του ισχίου είναι μια συγγενής ασθένεια που εμφανίζεται λόγω του γεγονότος ότι η άρθρωση του αγέννητου μωρού δεν σχηματίζεται σωστά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε κληρονομικότητα, ιογενή λοίμωξη ή γυναικολογικές ασθένειες της μητέρας, παρουσίαση του εμβρύου και άλλων παραγόντων. Η δυσπλασία είναι ένα από τα πιο κοινά ορθοπεδικά προβλήματα στα νεογνά.
Οδηγίες
Βήμα 1
Το δυσπλαστικό σύνδρομο μπορεί να εκδηλωθεί με αυξημένη κινητικότητα (υπερκινητικότητα) των αρθρώσεων του μωρού σε συνδυασμό με αδύναμο συνδετικό ιστό γύρω τους. Η κλινική εκδήλωση της δυσπλασίας είναι τρεις μορφές αρθρικών διαταραχών: προ-εξάρθρωση του ισχίου, υπερχείλιση και εξάρθρωση της μηριαίας κεφαλής. Κατά τη διάγνωση της δυσπλασίας σε ένα παιδί, είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην χάνετε χρόνο: όσο νωρίτερα ξεκινάτε τη θεραπεία, τόσο καλύτερο είναι το αποτέλεσμα. Επομένως, προσπαθήστε να λύσετε τα προβλήματα με τις αρθρώσεις του μωρού στο πρώτο έτος της ζωής.
Βήμα 2
Η πρώτη εξέταση νεογέννητου για δυσπλασία πραγματοποιείται στο νοσοκομείο. Εάν ο νεογνολόγος παρατηρήσει σημάδια, φροντίστε να δείτε έναν ορθοπεδικό χειρουργό μετά την έξοδο. Εάν εντοπιστεί παθολογία, θα σας παραπεμφθεί για υπερηχογράφημα. Αυτή η μελέτη θα βοηθήσει στον προσδιορισμό του βαθμού δυσπλασίας, ανάλογα με το ποιος γιατρός θα συνταγογραφήσει την κατάλληλη θεραπεία. Πρέπει να σημειωθεί ότι με τη βοήθεια υπερήχων δεν είναι πάντοτε δυνατή η αξιοπιστία της κατάστασης της άρθρωσης, διότι Δεν δίνει μια πλήρη ιδέα της διάταξης των στοιχείων του. Επομένως, εάν υποψιάζεστε δυσπλασία ή την παρουσία της, μην αρνηθείτε την εξέταση ακτινογραφίας που έχει συνταγογραφηθεί από ορθοπεδικό, η οποία δίνει μια πιο αντικειμενική αξιολόγηση της κατάστασης των αρθρώσεων. Η θεραπεία περιλαμβάνει δωρεάν περιδίνηση (ή καθόλου περιδίνηση), γύψους και αφαιρούμενους και μη αφαιρούμενους νάρθηκες απαγωγής. Ο σκοπός της χρήσης των συσκευών είναι να δημιουργηθούν οι ευνοϊκότερες συνθήκες για κανονική ανάπτυξη όλων των στοιχείων των αρθρώσεων του ισχίου (κοτύλη και μηριαία κεφαλή). Σε κάθε περίπτωση, ο γιατρός καθορίζει μεμονωμένα τη διάρκεια του νάρθηκα (κυμαίνεται από αρκετούς μήνες έως ένα χρόνο)
Βήμα 3
Η φυσιοθεραπεία χρησιμοποιείται ευρέως στη θεραπεία της δυσπλασίας (θεραπεία λάσπης, οζοκερίτης, πολλαπλασιασμός, ηλεκτροφόρηση με ασβέστιο και φώσφορος στην περιοχή των αρθρώσεων του ισχίου). Επιπλέον, στο παιδί συνταγογραφούνται ασκήσεις φυσικοθεραπείας και ειδικό μασάζ. Να θυμάστε ότι αυτές οι διαδικασίες πρέπει να εκτελούνται μόνο από ειδικούς. Οι εξετάσεις υπερήχων πραγματοποιούνται συνήθως για την παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας.
Βήμα 4
Λάβετε υπόψη ότι εάν η συντηρητική θεραπεία δεν δώσει αποτελεσματικά αποτελέσματα, το παιδί θα χρειαστεί χειρουργική επέμβαση (μερικές φορές θα χρειαστούν πολλά από αυτά). Η ουσία της χειρουργικής επέμβασης είναι η ρύθμιση της μηριαίας κεφαλής και η αποκατάσταση της ανατομικής αντιστοιχίας των στοιχείων της άρθρωσης του ισχίου. Η επέμβαση ακολουθείται από θεραπεία αποκατάστασης με χρήση μασάζ, θεραπείας άσκησης, φυσικοθεραπείας, καθώς και τη χρήση της απαραίτητης σωματικής άσκησης.