Κάθε λογικός άνθρωπος, φυσικά, γνωρίζει ότι στο σχολείο τα παιδιά αποκτούν γνώση, προετοιμάζονται για τη μελλοντική ενήλικη ζωή τους. Αλλά είναι; Η γνώση που μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα άτομο στην καθημερινή του ζωή περιορίζεται στην έκτη τάξη.
Οι πληροφορίες που λαμβάνουν τα παιδιά στο γυμνάσιο μερικές φορές δεν έχουν μόνο πολύ εξειδικευμένη εφαρμογή, η οποία δεν είναι πάντα σαφής για τον μέσο μαθητή. Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι αυτή η ερώτηση στον τίτλο μας είναι ρητορική. Η εμπειρία της ζωής δείχνει ότι δεν είναι πάντα δυνατό να απαντηθεί με σαφήνεια.
Η δίψα για γνώση, ένα ειλικρινές ενδιαφέρον για την πληροφορία στους πρωτοβάθμιους βαθμούς μετατρέπεται σταδιακά στα παιδιά σε μια βαρετή εργασία, σε μια δραστηριότητα που πρέπει να ασχοληθεί μόνο επειδή η εναλλακτική λύση είναι η τιμωρία. Στο γυμνάσιο, η συχνή φοίτηση στο σχολείο είναι μια δραστηριότητα, το τελικό αποτέλεσμα της οποίας δεν εκφράστηκε στις γνώσεις που αποκτήθηκαν, αλλά στις επιτυχημένες εξετάσεις, μια καλή βαθμολογία.
Η αξιολόγηση από ένα μέσο ανταμοιβής, ένας δείκτης ακαδημαϊκής απόδοσης, μετατρέπεται σε αυτοσκοπό. Και εδώ όλα τα μέσα είναι ήδη καλά: από το cramming, τη μηχανική εφαρμογή των τύπων, που μάθαμε κατά τη διάρκεια της παραγράφου (έτσι ώστε αργότερα να μπορείτε να χαλαρώσετε μερικά μαθήματα και να μην μάθετε τίποτα), συνδυάσατε με επιτυχία αποσπάσματα από κριτικούς σε cheat φύλλα και εξαπάτηση.
Γιατί συμβαίνει αυτό? Προβλήματα ηλικίας; Νομίζω πως όχι. Τα περισσότερα παιδιά της 6ης τάξης θέλουν να αρχίσουν να σπουδάζουν φυσική το συντομότερο δυνατό και αργότερα είναι πρόθυμα να ξεκινήσουν να σπουδάζουν χημεία. Αλλά αυτό το ενδιαφέρον εξαφανίζεται επίσης μετά από μερικά μαθήματα.
Θα ήταν πιο λογικό να υποθέσουμε ότι η έλλειψη ενδιαφέροντος οφείλεται σε παρανόηση. Μικρά, κενά, παρεξηγήσεις στο δημοτικό σχολείο οδηγούν σταδιακά στο γεγονός ότι η αφομοίωση των μαθημάτων γίνεται επιφανειακή, ή ακόμη και σταματά εντελώς. Εξ ου και η απροθυμία να μάθει. Και η απροθυμία προηγείται από διάφορα συναισθήματα, φυσιολογικές αντιδράσεις: βαρετότητα, κενό στο κεφάλι, κριτική, κόπωση κ.λπ.
