Ουσιαστικά στα ρωσικά αλλαγή σε περιπτώσεις. Αυτή είναι μια από τις κύριες κατηγορίες ουσιαστικών. Μελετώντας τις θήκες με το παιδί, μικρά κόλπα θα βοηθήσουν στην εξομοίωση του υλικού, το οποίο χρησιμοποιείται για καλύτερη και ταχύτερη απομνημόνευση.
Οδηγίες
Βήμα 1
Κατ 'αρχάς, μπορείτε να εξηγήσετε την έννοια των περιπτώσεων στην ομιλία χρησιμοποιώντας μια απλή άσκηση. Κάντε μια πρόταση και κάντε ένα προγραμματισμένο λάθος σε αυτήν. Για παράδειγμα: "Την Κυριακή σίγουρα θα πάμε να επισκεφτούμε παππούδες." Ρωτήστε το παιδί σας τι συμβαίνει με αυτήν την πρόταση; Συνήθως τα παιδιά βρίσκουν και διορθώνουν προφανή λάθη χωρίς δυσκολία. Με τέτοια παραδείγματα, μπορείτε να δείξετε ξεκάθαρα ότι οι θήκες συνδέουν την ομιλία μας, χάρη σε αυτές κατανοούμε εύκολα ο ένας τον άλλον.
Βήμα 2
Υπάρχουν μόνο έξι κύριες περιπτώσεις στα ρωσικά. Ένα ρήμα γνωστό σε πολλούς από την παιδική ηλικία βοηθά να θυμηθούμε τη σειρά τους. Είναι αρκετά ασυνήθιστο, αλλά συμβάλλει όσο το δυνατόν καλύτερα στην αφομοίωση της σειράς των υποθέσεων:
Ιβάν (Ονομαστική)
Γέννησε (Genitive)
Κορίτσι (Dative)
Πείτε (κατηγορητικός)
Σύρετε (δημιουργικό)
Πάνα (Προκαταρκτική)
Το αρχικό γράμμα κάθε λέξης του ποιήματος αντιστοιχεί στο πρώτο γράμμα της υπόθεσης. Αυτός είναι ένας τύπος μνημονικού κανόνα που προωθεί την απομνημόνευση επεκτείνοντας τους συνδέσμους.
Βήμα 3
Μια άλλη έκφραση βασίζεται σε αυτό, απομνημόνευση που θα βοηθήσει επίσης να μάθουμε τη σειρά των περιπτώσεων:
Ιβάν (Ονομαστική)
Ψιλοκομμένο (Genitive)
Καυσόξυλα (Dative)
Μπάρμπαρα (αιτιατική)
Πνιγμός (Δημιουργικό)
Φούρνος (Προκαταρκτική)
Γνωρίζοντας το παιδί σας, μπορείτε να καταθέσετε οποιαδήποτε άλλη δήλωση για αυτό βάσει αυτής της αρχής.
Βήμα 4
Βοηθητικές λέξεις και μικρές ενδείξεις βοηθούν στην απομνημόνευση περιπτώσεων και των αντίστοιχων ερωτήσεων.
Η ονομαστική υπόθεση απαντά στις ερωτήσεις "ποιος;" "τι?" ("Μάσα", "καρέκλα", "άλογο").
Γενετική υπόθεση - δεν υπάρχει "ποιος;", "Τι;" ("Μάσα", "καρέκλα", "άλογο").
Dative case - να δώσει ένα παιχνίδι "σε ποιον;", "Σε τι;" ("Μάσα", "καρέκλα", "άλογο").
Αιτιολογική υπόθεση - Βλέπω κοντά, σε απόσταση "ποιος;", "Τι;" ("Μάσα", "καρέκλα", "άλογο").
Instrumental case - Δημιουργώ (ζωγραφίζω, συνθέτω) μαζί "με ποιον;", "Με τι;" ("Με τον Μάσα", "με καρέκλα", "με άλογο").
Προθετική υπόθεση - Προτείνω να μιλήσω "για ποιον;", "Για τι;" ("Σχετικά με τη Μάσα", "για μια καρέκλα", "για ένα άλογο").
Σε αυτήν την περίπτωση, φροντίστε να τραβήξετε την προσοχή του παιδιού στην ταυτότητα των αρχικών γραμμάτων στο όνομα της υπόθεσης και στη βοηθητική λέξη: "dative - give", "accusative - I see", "instrumental - I create", "prepositional - Προτείνω."
