Το θάρρος δεν σημαίνει πλήρη απουσία φόβου και την επιθυμία να προχωρήσουμε πάντα. Είναι μάλλον συνειδητοποίηση ενός πιθανού κινδύνου, αλλά αποφασιστικότητα για την επίτευξη των στόχων κάποιου, προθυμία για ανάληψη κινδύνων, συνειδητοποιώντας ότι υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή παρά ο φόβος. Εκείνοι. είναι μια ανεξάρτητη επιλογή ενός ατόμου.
Οδηγίες
Βήμα 1
Είναι πολύ δύσκολο να καλλιεργηθεί το θάρρος σε ένα παιδί, αλλά κάθε γονέας πρέπει να το ενθαρρύνει. Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να του δείξουν εκείνες τις αξίες στη ζωή που είναι πολύ πιο σημαντικές από κάθε φόβο. Είναι απαραίτητο να εξηγήσουμε στο παιδί ότι το συναίσθημα του φόβου είναι μια φυσιολογική ανθρώπινη αντίδραση που είναι χαρακτηριστική όλων των λογικών ανθρώπων. Γενναίος είναι το άτομο που προσπαθεί να επιτύχει τον στόχο του, παρά τους φόβους ότι κάτι δεν θα λειτουργήσει για αυτόν. Το πρώτο βήμα είναι πάντα τρομακτικό, συνδέεται πάντα με έναν συγκεκριμένο κίνδυνο, γι 'αυτό πρέπει να έχετε θάρρος, αλλά το να στέκεστε ακίνητοι, να μην κάνετε τίποτα, είναι πολύ χειρότερο.
Βήμα 2
Τα παιδιά χρειάζονται πραγματικά αυτοπεποίθηση στον εαυτό τους και στους γονείς τους. Επομένως, είναι απαραίτητο να καλλιεργηθεί αυτή η εμπιστοσύνη σε αυτά καθώς μεγαλώνουν. Αυτή, πρώτα απ 'όλα, συμβάλλει στην ανάπτυξη στο παιδί τέτοιων ιδιοτήτων όπως η αρρενωπότητα και η αποφασιστικότητα. Εάν οι γονείς πιστεύουν ειλικρινά στο παιδί τους, τότε περνάει εύκολα στη ζωή του, ξεπερνώντας εύκολα όλα τα προβλήματα που εμφανίζονται στο δρόμο του. Και, αντίθετα, η συνεχής ανησυχία γι 'αυτόν, η έλλειψη εμπιστοσύνης στα δυνατά σημεία και τις ικανότητές του, η επιθυμία να τον σώσει από λάθη και πιθανούς κινδύνους προκαλεί φόβο στο μωρό για οποιοδήποτε βήμα κάνει.
Βήμα 3
Αναμφίβολα, πιθανότατα δεν υπάρχει τέτοιος γονέας που δεν θα προσπαθούσε να προστατεύσει το παιδί του από πτώσεις και απογοητεύσεις, που δεν θα ήθελαν να τον βοηθήσουν να διορθώσει όλα τα λάθη του, να είναι έτοιμοι να κάνουν οτιδήποτε για να τον κάνουν τέλειο. Μερικοί γονείς είναι πολύ συναισθηματικοί για τις αποτυχίες των παιδιών τους. Για παράδειγμα, αυτό μπορεί να αφορά τη σχολική εργασία που οι ενήλικες μπορούν να κάνουν μόνα τους, αρκεί όλα να γίνονται σωστά. Αλλά μια τέτοια στάση απέναντι σε λάθη και αποτυχίες θα κάνει το μωρό ακόμη πιο φοβισμένο. Δεν θα έχει την επιθυμία, αφού έκανε ένα λάθος μία φορά, να σηκωθεί και να προσπαθήσει ξανά. Είναι απαραίτητο να εξηγήσουμε στο παιδί ότι όλες οι αποτυχίες του είναι απλώς μια εμπειρία που μπορεί τελικά να οδηγήσει στη νίκη, ότι κάτι μπορεί να επιτευχθεί στη ζωή μόνο με την υπερνίκηση των εμποδίων και όχι με το να ξεφύγει από αυτά.
Βήμα 4
Ένα γενναίο άτομο ξέρει πώς να αναλάβει κινδύνους. Είναι δυνατός και μαθαίνει από τα λάθη του. Η κριτική και η τιμωρία του παιδιού για οποιοδήποτε από τα λάθη του θα οδηγήσει στο γεγονός ότι θα αρχίσει να αποφεύγει τυχόν δυσκολίες και σοβαρές υποθέσεις λόγω του φόβου ότι θα τιμωρηθεί. Επομένως, όταν ένα παιδί ανησυχεί και ανησυχεί για κάτι άγνωστο, πρέπει να του δείξετε όλα τα πιθανά αποτελέσματα των ενεργειών του. Είναι απαραίτητο να τον διδάξει να προβλέπει το αποτέλεσμα, να μπορεί να επικεντρώνεται σε αυτό και όχι στην πορεία προς την επίτευξη του στόχου.
